این نوع مدل کوره از انواع کوره با حرارت مستقیم است. در این نوع کوره شعله بصورت جریانی از روی سطح شارژ حرکت می کند و در اثر تشعشع شعله شارژ ذوب می شود.
از کوره دوار بطور گسترده برای ذوب چدن ها استفاده می شود . سوخت مصرفی در این کوره ها بطور عموم مازوت است، اما ذکر این نکته ضروری است. اخیرا مشعل های دوگانه سوز جای مشعل های تک سوز را گرفته اند. به این صورت که دمای تا ذوب را گاز طبیئی تامین میکند و گرمای مورد نیاز برای فوق ذوب را مازوت تامین میکند. راندمان حرارتی در این کوره ها حدود ۳۰ درصد می باشد.
ظرفیت این کوره ها از ۳۰۰ کیلوگرم به بالا می باشد. کوره های دوار در ظرفیت های بالا معمولا برای نگه داری ذوب استفاده می شوند.
کوره های دوار در سال 1873 توسط فردریک رسنام Frederick Ransome ابدا و اختراع شد که در سال 1818 متولد و در سال 1892 از دنیا رفت که یکی از صنعتگران بزرگ بریتانیایی و ابداعگر سنگ مصنوعی بود.
کوره دوار چیست و چگونه مورد استفاده قرار می گیرد
وسیله ای می باشد که برای بالا بردن حرارت در یک فرایند مداوم مورد استفاده قرار می گیرد ظرفیت ساخت 250 کیلوگرم تا 70 تن مذاب چدن و 12 تن مذاب آلومینیوم را دارد. کوره های کوچکتر و ظرفیت کمتر با دست و کوره های بزرگ با ظرفیت بالا با جرثقیل شارژ می شوند. کوره های روی جک ویژه به اندازه 45 درجه بلند می شوند و بعد از هر شارژ دوباره به جای خودش بر می گردد. سوخت این کوره ها گاز ، گازوئیل و مازوت می باشد.
طرز کار کرد کوره دوار
اول کوره را روشن می کنند و اون رو به صورت دوران در می آورند تا کاملا به صورت یک نواخت مواد نسوز داخل کوره حرارت دیده شوند و کاملا گرم شوند تا زمانی این کوره را روشن نگه می دارند که نسوزهای داخل کوره از حرارت ذوب و کاملا اشباع بشوند. سپس کلیه مواد ذوب شده را از کوره می گیرند و در قالب استفاده می کنند.
تاریخچه این کوره ها
کوره های دوار در سال 1873 توسط فردریک رسنام Frederick Ransome ابدا و اختراع شد که در سال 1818 متولد و در سال 1892 از دنیا رفت که یکی از صنعتگران بزرگ بریتانیایی و ابداعگر سنگ مصنوعی بود.