پختن آهک در قدیم در کوره هائی با تاقی از سنگ آهک و جایگاهی در زیر کوره صورت میگرفت. کوره را پر از سنگ آهک مینمودند و آنگاه سوخت را در آن قرار داده و چهار روز پشت سر هم به سنگ آهک گرما میدادند تا بپزد و آهک زودگیر به دست آید. از دیدگاه شیمیائی سنگ آهک که کربنات کلسیم است در اثر گرما به اکسید کلسیم تبدیل میشد.
اما با گذشت زمان و پیشرفت علم روش های جدیدی جایگزین روش سنتی قرار گرفت .در این روش ها از شگل مهندسی شده کوره ها استفاده می شد که ساخت کوره دوار آهک و کوره های شفت از جمله ان ها بودند در کوره دوار سنگ اهک در درون یک سیلندر بزرگ دوار که با افق زاویه دارد از قسمت بالایی بارگیری شده و توسط یک مشعل حرارت میبیند و در خروجی پایین کوره اهک اماده خارج میشود. کوره های شفت بیشتر برای تهیه آهک کارخانهها، مانند کارخانه قند به کار میرود. این کوره استوانه ایستادهای است که از بالا بارگیری شده، از پایین آتش میشود. در این کوره خرده سنگ آهک میریزند که هنگام سریدن به پایین کوره، میپزند و از ته کوره پایین میریزند. گنجایش کورههای ایستاده روزانه تا ۱۵۰ تن است.