نگهداری از کوره دوار

پس از این که کوره ساخته شد می توان از آن جهت ذوب استفاده نمود. برای ذوب فلز و آماده نمودن بار توسط کوره موارد زیر بایستی رعایت گردد:

1 – در هنگام استفاده از کوره نیاز به تعمیر هفتگی جداره دیرگداز می باشد تا از این طریق عمر جداره کوره را بالا برد. حتی پس از هر بار مصرف کوره می توان مخلوطی از 45% ماسه سیلیسی به همراه 50% مخلوط سازنده جداره دیرگداز و 5% شلاکه کوره یا سنگ آهک جداره کوره را مرمت کرد.

2 – قبل از شارژ کوره باید کوره را روشن کرد و این عمل بهتر است توسط چراغ گاز انجام شود و تا حد امکان در چند دقیقه اول گرمای کوره کم باشد و سپس به تدریج گرمای آن زیاد شد، تا کاملاً سرخ شود. در ابتدای روشن کردن تا سرخ شدن کوره حدود 10 تا 15 دقیقه طول می کشد. در طول گرم کردن کوره بایستی دوران کند.

3 – پس از این کارها کوره خاموش شده و از طرفی که مشعل نیست کوره شارژ می گردد. باید توجه داشت که قطعات ریز در پایین و قطعات درشت مثل شمش ها در بالا شارژ گردند. مزیت این عمل دو چیز است:

الف) با پرتاب قطعات کوچک در کوره ضربات وارد بر نسوز کم است.

ب) قطعات درشت که در بالا هستند به علت تماس با شعله زودتر ذوب می شوند.

4 – پس از شارژ کوره را در وضعیت آماده قرار داده و آن را روشن می کنیم. ذوب در این کوره حدود 2 تا 1.5 ساعت طول می کشد و بارگیری حدود 3 تا 2 ساعت می باشد. مقداری شیشه خرده را درون کوره نو ریخته و ضمن آن که کوره در حال دوران است جداره را حرارت می‌دهند تا لایه ای از شیشه بر روی دیواره نسوز قرار گیرد.

- زمان ذوب و زمان بارگیری به ظرفیت کوره بستگی دارد. مثلاً زمان ذوب اول برای کوره 300 کیلویی که ابعاد آن قبلاً داده شده 1.15 ساعت بوده و ذوب آخر حدود 40 دقیقه زمان می برد.

5 - پس از ذوب شارژ مقدار معینی از فروسیلیس را که بایستی به مذاب افزوده شود خرد کرده و در یک قوطی حلبی و یا ظرفی کاملاً بسته گذاشته و در زیر شلاکه فرو می‌برند. سپس کوره را حدود 5 دقیقه یا بیشتر روشن کرده تا فروسیلیس اثر کند. پس از آن کوره را خاموش کرده شلاکه را از انتهای کوره به وسیله تیغه ای که به میله ای بلند وصل است خارج کرده و دریچه خروج بار را باز می کند. (البته تجربه نشان داده است که بهتر است فروسیلیس، بعد از شلاکه گیری اضافه شده و کوره به مدت یک ربع دیگر روشن شود. در مورد قبل امکان زیادی دارد که سیلیسیم جذب شلاکه گردد).

6– بعد از بازکردن دریچه خروج مذاب، مذاب را به پاتیل ریخته و به طرف قالب‌های ریخته‌گری می برند. در کوره های باظرفیت کم قبل از بارگیری بایستی بوته را کاملاً در کوره زمینی سرخ کرده و سپس توسط دو نفر سریعاً به زیر کوره آورده شود و نفر سوم در عمل ریختن بار به بوته یا پاتیل کمک می کند و دو نفر اول که قبلاً آماده بارریزی شده اند ، مذاب را حمل و در قالب می ریزند. بنابراین تعداد حداقل خدمه لازم برای کوره دوار در ریخته گری 3 نفر می باشد.

7 – پس از این که بارگیری و ذوب ریزی کاملاً تمام شد بهتر است که کوره را چند دقیقه گرم کرده تا شلاکه و اضافه بار که به دیوار چسبیده ذوب و از کوره خارج شود تا از ظرفیت بعد کوره کاسته نشود و کوره آماده شارژ بعدی بشود.

کوره دوار

تقسیم بندی کوره‌‌های دوار

کوره‌های دواری را که بر اساس نوع سوخت مصرفی تقسیم بندی می‌کنند به شرح ذیل می باشد:

کوره دوار با سوخت جامد پودری شکل

 کوره دوار با سوخت مایع      

کوره دوار با سوخت گاز

کوره‌ دوار باسوخت جامد پودری شکل:

که مخلوط پودر زغال و هوا توسط مشعلی به درون این محفظه وارد شده و حرارت حاصل  از احتراق آن، با سرعت کمی به درون کوره دمیده می‌شود. این نوع کوره ها با پودر آنتراسیت کار کرده و به دلیل آن که اشتعال آنتراسیت در مراحل ابتدایی ذوب با مشکلاتی روبروست  لذا شروع کار کوره‌ با مصرف  سوخت‌های بیتومینه و یا دیگر سوخت‌های شعله دراز آغاز می‌گردد. . در کوره‌های مدرن محفظه احتراق توسط یک فیدر حلزونی انجام شده و هوای مصرف شده نیز توسط یک دمنده دوار که فشار دبی هوای خروجی قابل تنظیم است تامین می‌گردد، لذا نسبت هوا به سوخت مصرفی دقیقا کنترل می‌گردد.  مشخصه شعله و راندمان حرارتی پودر زغال مصرفی بستگی به اندازه دانه‌های آن دارد.